Razvoj zdravstva na području Kosovske Mitrovice neraskidivo je povezan sa razvojem ovog grada. Grad se prvi put pominje, krajem XV veka, kao naselje pod Zvečanom.
Prvi tragovi medicine na ovom području vezuju se za manastire koji su pružali zaštitu bolesnima i nemoćnima. Medju njima se pominje manastir Banjska – zadužbina Kralja Milutina. Kraljica Jelena Anžujska, žena kralja Uroša Prvog ( u Ibarskom Kolašinu postoje temelji njenog dvorca, koja je tu umrla 1314. godine) širila je zdravstveno prosvećivanje naroda i radila na zbrinjavanju bolesnih i siromašnih.
Počeci zdravstva u Kosovoskoj Mitrovici vezuje se za početak XX veka, imajući u vidu i oslobadjanje od turske vlasti i osnivanje Medicinskog fakulteta u Beogradu 1920. godine.
Prvi zvanično postavljeni okružni lekar u Kosovskoj Mitrovici bio je dr Milovan Marušić (1859-1915). U periodu izmedju dva rata, u zdravstvenim ustanovama u Kosovske Mitrovice radilo je kraće ili duže 15 civilnih lekara i 3 lekara na radu u vojnoj bolnici. Od vanbolničkih zdravstvenih ustanova u ovom periodu osnovane su i radile: Zavod za zdravstvenu zaštitu, ambulante bratinskih blagajni i privatni senatorijumi. Matična ustanova Zavoda za zdravstvenu zaštitu bio je “Državni dečiji dom”, osnovan sredinom 1928. god. koji 1929. god. prerasta u Zdravstvenu stanicu sa opštom i školskom ambulantom, labaratorijom i školskim higijenskim kapatilom. Zdravstvena stanica 1940. god. postaje Dom zdravlja.
U Zdravstenoj stanici je vršeno vakcinisanje predškolske i školske dece, sprečavanje i suzbijanje zaraznih bolesti i lečenje bolesnih od malarije, a nalazila se u drvenoj baraci u Kolašinskoj ulici pored Ibra. Poseban napredak u razvoju zdravstva u Kosovskoj Mitrovici predstavlja završetak zgrade nove bolnice 1938. godine. Ona je predstavlja jedan od najsavremenijih zdravstvenih objekata u južnoj Srbiji. Na primer, još tada je imala signalizaciju za bolesnike na krevetu i na izlazu iz sobe, koju nemaju ni danas neke klinike. Nova bolnica je u prvobitnom kapacitetu imala 120 bolesničkih kreveta sa hirurškim, internim, ginekološkim i dečijim odeljenjem. početkom II svetskog rata okupator angažuje bolnički prostor za svoje potrebe i izgradjuje u bolničkom krugu provizornu bolničku zgradu od 20 postelja.
Posle rata 1945. godine dotadašnja Banovska bolnica se ukida i osniva se Vojna bolnica i Okružna civilna bolnica u Zvečanu. Tadašnji Dom Zdravlja se reorganizuje i transfomiše u Sresku higijensko-epidemiološku stanicu a od ambulante Bratinske blagajne formiraju se Radničke ambulante i obrazuje se Gradska i Sreska ambulanta sa sedam seoskih ambulanti u Zubinom Potoku, Leposaviću, Rezalima, Ibarskoj Slatini, Banjskoj, Prvom Tunelu i Starom Trgu. 1948. god. u Kosovskoj Mitrovici se osniva tuberkolozni dispanzer. Higijensko-epidemiološka stanica, prerasta 1952. godine u Higijenski zavod, a Oblasna bolnica se transformiše u Opštu bolnicu.1959. godine formira se Centar za zdravstvenu zaštitu majke i dece.
Rodonačelnikom moderne zdravstvene službe smatra se prim. dr. Vladimir Vukšanović, prvi hirurg i dugogodišnji upravnik mitrovačke bolnice. Rodjen je u Bioče kod Podgorice, medicinski fakultet završio je u Beogradu a hirurgiju specijalizirao pre rata kod profesora Kojena i Novakova (carskog hirurga Romanovih). U Kosovsku Mitrovicu je došao 1939. godine i ostao sve do 1961. godine kada je izabran za direktora Traumatološke bolnice u Beogradu i tu ostao sve do kraja života. Od 1947. do 1959. bio je uporavnik Hirurškog odeljenja. Prema svedočenju njegovog učenika i naslednika prof. dr. Vladimira Radunovića, ” prim. dr. Vladimira Vukšanovića je krasilo to da je bio lekar i hirurg sa širokim dijapazonom znanja a posebno to što je imao sve ljudske osobine pravog coveka. On je pomogao mlade ljude da rade ali je uvek od mladih ljudi prihvatao i nešto novo. Mi mladi hirurzi, kad god smo nešto novo pročitali slobodno smo mogli da unosimo te novine. Pošto je 1957. godine boravio u Francuskoj, po povratku dr. Vukšanović je prvi obavljao operacije grudne hirurgije u Kosovskoj Mitrovici, i kada se te operacije nisu obavljale ni u Beogradu i Nišu”. Odlaskom dr. Vukšnovića 1961. godine na mesto upravnika bolnice zamenio ga je dr. Ranko Stanković, a od 1962. godine upravnik bolnice je postao prof. dr. Velimir Radunović koji je ujedno bio i šef hirurgije. U to vreme radio je i dr Branko Sterio – hirurg i dr. Milan Jovanović.
Medicinski centar je 1966. godine objedinio Opštu bolnicu, Dom narodnog zdravlja, higijenski Zavod, Gradsku apoteku, Zdravstvenu stanicu kombinata “Trepča”, Ambulantu duvanske indrstrije, Ambulantu u Zubinom Potoku i dispanzere. Spajanjem kurativne i preventivne delatnosti išlo se na objedinjavanje zdravstvene službe u opštini i regionu. Sa oko 120 lekara, 64 specijaliste, 30 lekara na specijalizaciji i ostalih lekra opšte prakse, to je bio vrlo važan centar u Srbiji. Ta integrisana zdravstvena služba je neosporno dala svoj kvalitet.
Šesdesete godine su predstvaljale prvi uzlet ove ustanove. Posle prve generacije vrsnih hirurga dolaze dr Ivan Pešić, dr Uroš Komad – izuzetan hirurg i legenda mitrovačke hirurgije, zatim dr Sami Beciri, dr Kosta Jeftić i drugi. Za taj period je karakteristično da se osim opšte hirurgije razvijaju i ostale grane. Završavanjem specijalizacije iz pojedinih bolesti, otvorena su nova odeljenja. Pominjemo neke od tadašnjih lekara: internista dr Svetomir Stožinić, pedijatar dr Vesela Lekić, ginekolog dr Dragiša Dragović, pneumoftiziolog dr Dušan Popovac, a pre njega dr Vasić. Pečat ustanove u to vreme dao je i dr Ratko Božović načelnik Službe opšte medicine i vanbolničke delatnosti. O stručnom usavršavanju u tom vremenu govore studijski boravci u inostranstvu. prim dr Božo Colaković je boravio u Engleskoj i završio organizaciju zdravstvene službe pre inegracije centra.
Dr Velimir Radunović je 1966/67 godine poravio na specijalizaciji na klinikama u Parizu. Kasnije su na stručnom usavršavanju u Moskvi boravili dr Velimir Radunović, dr Božo Colaković, dr Ratko Božovic, dr Radoslav Orlović i drugi. Osnivanjem Medicinskog Fakulteta u Prištini iz tadašnjeg Medicnskog centra 12 lekara je izabrano za profesore, predavače i asistente, odnosno 2/3 predavaca na nastavi na srpskom jeziku je bilo iz Kosovske Mitrovice. Od njih su prof dr Velimir Radunović, prof dr Svetomir Stožinić, prof dr Dragiša Dragović, prof dr Božidar Colaković i prof dr Dušan Popovac izabrani za redovne profesore.
Prim dr Milorad Nikić je bio direktor Medicinskog centra u Kosovskoj Mitrovici u periodu od 1982. do 1984. godine. dr Nikić je punih dvanaest godina od 1963. do 1975. godine radio u Zavodu za zdravstvenu zaštitu nekada popularno nazvanom Higijenski zavod, koji je u to vreme bio u sastavu Medicinskog centra. Godinu dana (1965) obavljao je dužnost direktora sve do integracije. Primarijus dr Milorad Nikić je objavio na desetine stručnih i naučnih radova. Bio je načelnik Instituta za epidemiologiju u Prištini.
Veliki problem u razvoju zdravstvenog centra Kosovska Mitrovica nesumnjivo je bilo osipanje kadrova. O tome svedoci podatak da je od 1976- do 1993. godine oko 53 lekara iz Kosovske Mitrovice radilo na teritoriji Beograda i okoline. Sedamdesetih i početkom osamdesetih godina Medicinski centar napušta 30-ak lekara uglavnom specijalista, iskusnih hirurga, ginekologa, što je dovelo u pitanje rad nekih bolničkih odeljenja.
Najpre prof dr Vladimir Vukšanović odlazi u Beograd 1962. godine za upravnika Bolnice za traumatologiju, prof dr Ranko Stanković (1965) za upravnika Centra za urgenta stanja, pa za upravnika Doma zdravlja Novi Beograd, prof dr Svetomir Stoženic je upravnik Interne klinike na Bežanijskoj kosi u Beogradu. Prof dr Duško Popovac bio je direktor Gradskog zavoda za bolesti pluća i zaštitu od tuberkoloze, prof dr Božidar Colaković je bio dekan Medicinskog fakulteta i rektor Univerziteta u Prištini, kao i direktor Republičkog zavoda za zdravstvenu zaštitu.
Prof dr Velimir Radunović je bio načelnik hirurgije i direktor hirurškog bloka KBCa “dr Dragiša Mišović” u Beogradu, prim dr Uroš Komad je šef hirurgije u Zemunskoj bolnici, dr Momčilo Inić je i sada onkologiji u Beogradu. Oni su uglavnom bili ili jesu direktori, upravnici i načelnici odeljenja.
Zdravstveni centar Kosovska Mitrovica od 1993 godine objedinjuje, sledeće radne jedinice:
Opšta bolnica Kosovska Mitrovica
Dom Zdravlja Kosovska Mitrovica
Dom Zdravlja Zubin Potok
Dom Zdravlja Leposavić
Dom Zdravlja Vučitrn
Dom Zdravlja Srbica
Apotekraska ustanova
Služba nemedicinskih poslova
Preuzeto iz “Monografije Zdravstvenog centra KM” 1997. godine